De laatste weken komt “zelfvertrouwen” regelmatig op mijn pad, achtervolgt het me, prikkelt het, zet het me aan het denken. Om eerst te zorgen dat duidelijk is wat ik met zelfvertrouwen bedoel een citaat van internet waar ik me wel in kan vinden:
Zelfvertrouwen is het vertrouwen in uw zelf. Zelfvertrouwen is geloven in uw zelf. Zelfvertrouwen is dat u vind dat u de moeite waard bent. Zelfvertrouwen is positief in het leven staan en u ziet de toekomst positief tegemoet. Zelfvertrouwen is dat de mensen in uw omgeving vertrouwen in u hebben. Zelfvertrouwen is dat u onafhankelijk bent wat anderen over u denken. Zelfvertrouwen is dat u tijdens tegenslagen niet de schuld bij anderen neerlegt. Zelfvertrouwen is dagelijks levenservaring opbouwen.
Mijns inziens is het fijn om wat zelfvertrouwen te hebben, en ik durf zelfs te beweren dat iedereen zelfvertrouwen heeft. Misschien niet op alle stukken in je leven, misschien niet altijd even makkelijk te vinden, maar er zijn delen in je doen en laten waarin je zelfvertrouwen hebt. Want, als dat niet zo zou zijn, dan kun je niet eens weten wat het is.
Daarop voortbordurend denk ik dan ook dat mensen die zeggen “ik heb geen zelfvertrouwen” eigenlijk bedoelen, “er zijn momenten in mijn leven waarop ik mijn zelfvertrouwen meer zou willen voelen, of makkelijker zou willen inzetten”. Prima! Want op het moment dat je dit als doel stelt, kun je er naar op weg.
Er zijn mensen die over mij zeggen dat ik zelfvertrouwen heb, uitstraal. Dat vind ik prima, echter het is soms ook een façade. Waarom schrijf ik dat hier op, maakt het me kwetsbaar? Het is gewoon eerlijk. Natuurlijk zijn er stukken in mijn leven die vanzelf gaan, waar ik dat zelfvertrouwen dat ik wil hebben ook gewoon heb, en dan hoef ik daar geen moeite voor te doen. Maar net zo natuurlijk zijn er momenten waarbij ik me niet zo zeker voel van mezelf, en dat ik misschien liever een ander naar voren zou schuiven. Nu is dat in mijn werk wat lastig, ik geef regelmatig lezingen voor groepen, sta groepen artsen te woord, en dan ben ik gewoon degene die het woord moet doen. En hoe vaker ik dat doe, hoe makkelijker het gaat, dat is zeker waar. Ondertussen zijn dit dingen waarbij ik me niet meer onzeker voel.
Maar… nieuwe dingen blijven spannend. Zo mocht ik afgelopen week een live interview geven op de radio. Super leuk, maar… hoe dichterbij het kwam, hoe zenuwachtiger ik werd. Zelfvertrouwen?? Waar??
En toen dacht ik aan een filmpje dat ik in een opleiding te zien kreeg, over power poses. Amy Cuddy kan prachtig en verhelderend laten zien hoe belangrijk onze houding is op hoe we overkomen. Via deze link één van haar filmpjes, en zeer de moeite van het kijken waard!
Omdat zo helder is wat ze bedoelt, omdat zo helder is hoe je dit zelf kunt inzetten, helpen deze filmpjes mij bij momenten waarop ik mijn zelfvertrouwen bewust wil inzetten. “Fake it ’til you make it” (zoals Amy al zegt) … Ga staan als iemand met zelfvertrouwen, praat als iemand met zelfvertrouwen, straal als iemand met zelfvertrouwen, en als extraatje vanuit mij … roep je eigen gevoel van zelfvertrouwen uit een ander moment (waar je het dus wel gewoon had) op. Deze mix zorgt ervoor dat je uitstraalt dat je rust en zelfvertrouwen hebt. Wat je dan terugkrijgt van de ander is dat die op je reageert alsof hij/zij reageert op iemand met zelfvertrouwen. En… dat zorgt er dan weer voor dat je het gewoon ook hebt :-)
Dus, mijn tip; Doe als superman en BEN gewoon superman!
Liefs,
Nicole
